Er werd ons eerst verteld hoe het fort tot stand was gekomen.
Omdat het Duitse leger in de Eerste Wereldoorlog via dit onverdedigd deel België was binnengedrongen, wilde men dit voorkomen.
De bouw werd gestart in 1932 en was klaar in 1935. Het fort werd gebouwd met de bedoeling de bruggen over het Albertkanaal en de Maas te beschermen.
Het was een kazerne voor 1200 militairen. Tijdens ons bezoek konden we zien hoe hun dagelijkse leven eruitzag.
We bezochten o.a. de slaapzalen, de douches en het ziekenhuis. De infrastructuur was vrij modern voor die tijd.
Er waren al liften, maar die waren voorbehouden aan de hogere militairen en om het materiaal naar boven te brengen.
Het fort werd gebouwd in de veronderstelling dat het oninneembaar was.
Op 10 mei 1940 slaagden de Duitsers er toch in om het fort in te nemen, dit via een aanval van bovenuit met zweefvliegtuigen, een aanval vanuit de lucht waarop ze totaal niet hadden gerekend bij het bouwen van het fort.
Dit was dan ook de eerste aanval met zweefvliegtuigen uit de wereldgeschiedenis.
Een dag later, op 11 mei 1940 begon voor België de Tweede Wereldoorlog.
Bij de inname van het fort werd ook gebruikgemaakt van een nieuw wapen : een holle lading. We zagen welke schade dit wapen kon aanbrengen bij de vernietiging van de kazemat 'Maastricht 2' en hoorden ook een geluidsfragment (10% van het werkelijke geluid) van de ontploffing van deze 'bom'.
De kazematten die nog bewaard gebleven waren, konden we bereiken via een smalle metalen trap met meer dan 100 treden.
We waren het er allemaal over eens dat dit een zeer boeiend en interessant bezoek was.
We haastten ons naar de motorhomes om onze fietsen te halen want om 13h werden we verwacht in het restaurant 'Opcanner Anker' aan de jachthaven van Kanne, 1.5km van de parking gelegen.
Daar werden we verrast met een heerlijke lunch.
Eerst kregen we een champignonsoep met grotchampignons, een streekproduct van Kanne. Volgens sommigen zat er wel een half bakje champignons in hun kom.
Daarna hadden we de keuze uit zeebaarsfilet in botersaus of Varkensmedaillons in, jawel, champignonsaus met grotchampignons. Alles was super lekker.
Toen werd ons nog een Tiramisu opgediend, voor sommigen was dit van het goede te veel, maar opnieuw zeer lekker.
We deden nog een korte fietstocht naar de brug van Vroenhoven waar we nog de gelegenheid hadden om een ijsje te likken in het mooie ijssalon, maar er waren geen gegadigden kort na de 3-gangen lunch.
Willy vertelde ook over het museum wat onder de brug nog te bezichtigen is. Zelf hebben we dit museum al bezocht en ik kan het alleen maar aanraden, het is zeer interessant en leerrijk.
Het museum is opgedeeld in 2 delen : een deel over de inname van de brug van Vroenhoven op 10 mei 1940, als gevolg van de inname van het fort van Eben Emael en een tweede deel over de ontwikkeling van het Albertkanaal.
We fietsten terug naar de motorhomes en er was nog wat over van de welkomstdrink die ons nog werd aangeboden.
Enkele moedigen beslisten om nog een wandeling te maken naar het 'dak' van het fort, een stevige klim maar het was blijkbaar de moeite waard.
Iedereen zocht vrij snel hun warme motorhome op.
Op zondagmorgen verzamelden we om 9h30 om samen naar de ingang van de grot van Kanne te fietsen waar om 10h het bezoek startte.
Gids Ben wachtte ons op. We wandelden door de 'grot' die eigenlijk verkeerdelijk grot genoemd wordt, want het is eigenlijk een groeve.
De grotchampignons zouden dus eigenlijk 'groeve-champignons' moeten heten 😉.
We kregen een uitleg over het ontstaan en gebruik van de 'mergel' en de ontginning ervan.
De gangen zijn 5 meter breed en 8 meter hoog. De stevigheid ervan wordt regelmatig gecontroleerd door experten.
De temperatuur is er constant 11° en er is een luchtvochtigheid van 96%.
Dit zijn ideale omstandigheden voor het kweken van champignons, die we op het einde van het bezoek konden kopen.
In de gangen werd een museum ingericht, een feestzaal en zelfs een kapel.
Een deel van de grotten is afgesloten en voorbehouden voor de vleermuizen.
Halverwege het bezoek, werd ons een stuk rijsttaart aangeboden.
De rijstpudding waarmee bakker Smets zijn taarten maakt, laat hij in emmers van 20 liter 2 dagen rijpen in de grot
Door de hoge luchtvochtigheid komt er geen vel op de rijstpudding.
Op het einde van het bezoek, kregen we nog een drankje aangeboden met worst en kaas.
Het Mosasaurusbiertje wordt speciaal voor de grotten gebrouwen. Het is ook een streekproduct alsook de grottenworst die erbij gegeven werd.
Verder wordt er in de grotten ook wijn gestockeerd van een wijngoed uit de buurt, maar deze degustatie zal voor een andere keer zijn.
Om 12h30 werd het weekend afgesloten bij het verlaten van de grot.
Wij hadden nog een rit van 225 km voor de boeg en namen snel afscheid. Ieder ging weer zijn eigen weg.
Dank u Nicole en Willy voor dit interessante en leerrijke weekend.
Christel en Geert
