Snellegem 3 tot 5 mei 2024

Vrijdagmorgen 03/05 startte grauw en nat. En dan in de namiddag nog eens parkeren op een weide….en het heeft al zo veel geregend.
Een mens zou voor minder in zijn bed blijven liggen.
Maar goed, de inschrijving is gebeurd, dus : gaan met die banaan.
Bij aankomst, achter het Oosthof, werden we door de plaatselijke parkingwachter netjes op onze plaats gedirigeerd.
Rond 19u stonden we met 14 campers netjes op de weide geparkeerd zonder slip of vastrij-problemen.
Ondertussen begon de zon dan ook nog te schijnen, het kon niet meer stuk.
Na een korte voorstelling van het programma startte dan het weekend officieel.
Aan het gelach en de geproduceerde decibels te horen zaten we daar niet ”tegen ons goesting”.
Zaterdagmorgen 9.15u : iedereen present voor een fietstocht die ons langs brouwerij De Leite en Vloethemveld zou brengen.
In de brouwerij kregen we uitgebreid toelichting over “Birtjes en Tietjes” en konden we een kijkje nemen in de productieruimte.
Het was voor mij raar om te zien hoe een product, dat geassocieerd wordt met warmte en gezelligheid,
geproduceerd wordt in zo een kille bijna klinisch aandoende roestvrijstaalomgeving. Maar dat terzijde.
Het feit dat de brouwerij niet alleen bezig is met produceren en geld verdienen maar ook inzet op connectie met de samenleving verdient alle lof.
De ontwikkeling van het “Tietjesbier” in samenwerking met een organisatie die aan borstkankerpreventie doet is daar het grootste bewijs van.
Smaken verschillen, dus of het bier nu goed of slecht was, daar ga ik me hier niet over uitlaten.
Na de picknick in de brouwerij, terug de fiets op naar het Vloethemveld.
Dit is volgens de gids een unieke locatie omdat nergens in Europa een kamp zoveel verschillende “gebruikers” of bestemmingen heeft gehad.
Spijtig genoeg waren ze wel alle gerelateerd aan dood en vernieling.
Laat ons hopen dat het kamp zijn huidige bestemming als natuurgebied kan behouden.
Aan het einde van de rondleiding konden we de ter beschikking gestelde paraplu’s gelukkig ongebruikt inleveren en fietsten we terug naar onze campers.
‘s Avonds stonden de tafels voor ons gedekt in Restaurant ’t Oosthof om de dag op waardige wijze af te sluiten.
Over wat we voorgeschoteld kregen kan ik ,wat mij betreft, maar één ding zeggen : Dikke felicitaties aan de chef!.
Na deze gevulde dag trokken we terug naar ons rijdend huis om ons “voor te bereiden “ op wat ons op zondag nog te wachten stond.
Zondagmorgen 9.30u (of was het nu negenenhalf) vertrokken we per fiets naar “de Sfeermaker” waar we in een woning een pottenbakker, glasblazer en een voorstelling van Vlaanderen rond 1900 in houten miniaturen konden bekijken. Altijd fijn om te zien tot wat voor moois een mens met geduld, toewijding en heel veel oefening in staat is. Hulde! Na de afscheidsdrink, daar ter plaatse, werd de terugrit aangevat. Tijdens een fietstocht loopt er al eens iets mis, doet een snelbinder niet wat hij hoort te doen, zodat een fiets niet altijd meer helemaal bruikbaar is. Maar dat was natuurlijke buiten de meerijdende technische bijstandsploeg gerekend, zodat we uiteindelijke weer met z’n allen bij onze camper stonden. Zoals altijd komt er aan alles een einde en na een uitgebreid afscheid vertrokken we één voor één huiswaarts.
Felicitaties voor de organisatie, de fietstochten,…. . We hebben genoten. Merci! Merci! Merci!
Groeten en tot de volgende!
Dirk en Marleen